-
1 παρα-βώμιος
παρα-βώμιος, neben dem Altare, Soph. O. R. 184 u. Sp., wie Luc. de Dea Syr. 42.
-
2 παταγέω
παταγέω, klappern, klatschen, mit den Händen, und übh. von jedem heftigen Geräusch, das durch das Zusammentreffen zweier Körper entsteht, wie der Wolken, βαρεῖαι εἰς ἀλλήλας ἐμπίπτουσαι ῥήγνυνται καὶ παταγοῠσιν, Ar. Nub. 378, vgl. 389; von den Wellen des Meeres, platschen, plätschern, Theocr. 22, 15; παταγεῠσα ἅλς, Antp. Sid. 67 (VII, 8); u. von anderem Geräusch, παταγοῠσιν ἅτε πτηνῶν 49, wo παταγεῖ καὶ ϑορυβῶδες φϑέγγεται dem ᾄδει entgegengesetzt ist; Ael. H. A. 12, 28; vom Knirschen der Zähne, Philostr. – Sprichwörtlich καλὰ δὴ παταγεῖς, gut getroffen (vgl. παταγών). – Transit., πολλοὶ τύμπανα παταγέουσιν, Luc. Dea Syr. 50, u. dah. auch pass., Tim. 3 ἡ βροντὴ ἐπαταγεῖτο.
-
3 περι-μήκης
περι-μήκης, ες, sehr lang; κοντός, ῥάβδος, Od. 9, 487. 10, 393, u. öfter; sehr hoch, πέτρα, Il. 13, 63; ὄρος περίμηκες, Od. 13, 183; λίϑους μεγάϑεϊ περιμήκεας, Her. 2, 108; 7, 36 u. öfter; Luc. Dea Syr. 28; einen superlat. περιμήκιστος hat Plut. adv. Stoic. 35, wenn die Lesart richtig ist.
-
4 πολυ-ειδής
πολυ-ειδής, ές, von allen Arten, vielgestaltig; Ggstz von μονοειδής, Plat. Rep. X, 612 a; von ἁπλοῠν, Phaedr. 238 a; πολυειδέστατον καὶ ποικιλώτατον γένος, Tim. Locr. 101 b; πολυειδῆ φϑέγγεσϑαι, durch einander, Thuc. 7, 71; μορφή, Luc. de Dea Syr. 32; βίοι, Gall. 15; πολίτευμα, Pol. 24, 9, 3; a. Sp., auch adv.
-
5 ποίημα
ποίημα, τό, jedes Gemachte, Gethane, dah. Werk, Machwerk, Arbeit, zuerst bei Her., 2, 135. 4, 5. 7, 84, der es durchweg nur von Metallarbeiten braucht, u. so noch Sp., wie Luc., ἀργύρεα, de Dea Syr. 49. Bei Plat. Handlung, Thätigkeit, Ggstz von πάϑημα, Soph. 248 b, wie Rep. IV, 437 b u. öfter; von den Arbeiten des Dädalus, Men. 97 e. – Bes. Gedicht, Lys. 221 d, περὶ τῶν ποιημάτων ὧν πεπ οίηκας Phaed. 60 c, u. oft; u. so gew. bei Folgdn; auch ποιήματα, von den einzelnen Versen, Schäf. D. Hal. C. V. p. 30. 257; übh. Schriftwerk, Buch, Plut. u. a. Sp.
-
6 πάθη
πάθη, ἡ, = πάϑος, Leiden, Unfall, Unglück; μα-τρὸς βαρείᾳ σὺν πάϑᾳ, Pind. P. 3, 42; ὀξείαισι πάϑαις, P. 3, 97, öfter; μελέαν πάϑαν κλαῖον, Soph. Ant. 965; O. C. 7; plur., Ai. 238; Hippocr.; Her. 1, 122; τὴν πάϑην τῶν ὀφϑαλμῶν, Augenleiden, Blindheit, 2, 111; sp. D., Leon. Al. 12 (VI, 221); auch in attischer Prosa, ἡ παρὰ φύσιν τοῦ πνίγους πάϑη Plat. Phil. 32 a, τιμωρία δὲ ἀδικίας ἀκόλουϑος πάϑη Legg. V, 728 c, u. öfter in diesen Büchern; bes. bei Sp., wie Luc. dea Syr. 22, App. Mthrid. 77.
-
7 πέρηθεν
-
8 σπονδη-φορέω
σπονδη-φορέω, eine σπονδή darbringen, Luc. Dea Syr. 42.
-
9 σεληναία
-
10 σῡριστής
-
11 τρωῦμα
-
12 φρενο-βλάβεια
φρενο-βλάβεια, ἡ, Verletzung am Verstande, Wahnsinn, Unsinn, Thorheit, Luc. dea syr. 18.
-
13 φαλλός
φαλλός, ὁ (vgl. φάλης, Pfahl), das männliche Glied, bes. das nachgeahmte, das als Sinnbild der Zeugungskraft der Natur bei den Bacchusfesten in feierlichen Umzügen getragen wurde, Ar. Ach. 231. 248 Her. 2, 48. 49, mit der Verehrung des Lingam in Indien zusammenhangend. Es war ein Pflock von Holz, bes. von Feigenholz. Vgl. Luc. de dea Syr. 16. 28 Plut. Rom. 2.
-
14 φαλλο-βάτης
φαλλο-βάτης, ὁ, der auf den Phallos steigt, Phallospriester, Luc. de dea Syr. 29.
-
15 φοινῑκο-βατέω
φοινῑκο-βατέω, Palmen besteigen, Luc. de Dea Syr. 29.
-
16 φέρτρον
φέρτρον, zsgzgn statt φέρετρον; Il. 18, 136; Luc. Dea Syr. 52.
-
17 χρησμ-ηγορέω
χρησμ-ηγορέω, Orakel sprechen, prophezeihen, Luc. de Dea Syr. 10.
-
18 χρῡσο-φορέω
χρῡσο-φορέω, 1) Gold, goldenen Schmuck tragen; Her. 1, 82; Ath. XII, 528 d; – auch ἰχϑὺς χρυσοφορέων, mit goldenen Schuppen, Luc. Dea Syr. 45. – 2) Gold hervorbringen, Goldsand mit sich führen. – 3) Gold als Abgabe entrichten, Sp.
-
19 χαμαι-κοιτέω
χαμαι-κοιτέω, auf der Erde liegen, schlafen, Luc. dea syr. 55.
-
20 κρεο υργέω
κρεο υργέω, Fleisch zerhauen, in Kochstücke zerhacken, Luc. de dea Syr. 55; pass., κρεουργηϑέντες ἔκειντο D. Cass. 75, 7; auch a. Sp.
См. также в других словарях:
Dea Syria — Dea Syria, die syrische Göttin, war eine der phrygischen Kybele ähnliche Gottheit mit einem bedeutenden Tempel in Hierapolis Bambyke (Manbog). Die ausführlichste Beschreibung ihres Kultes an diesem Ort in dem Werk De Dea Syria wird Lukian von… … Deutsch Wikipedia
Адонис — (Adonis, Αδωνίς). Красивый юноша, которого полюбила Афродита. Он был убит на охоте вепрем и превращен богиней в анемон. Горе Афродиты было так велико, что подземные боги разрешили Адонису проводить в Аду лишь треть года, треть года жить с… … Энциклопедия мифологии
PISCIS — I. PISCIS Graecis dictus Νότιος, i. e. Australis, ut et Hygino in Poet. Astron. et Ciceroni in Arateis; Germanici Interpreti Magnus, qui de eo sic scribit. Piscis magnus, cuius nepotes dicuntur Pisces. qui in circulo Zodiaco constituti sunt,… … Hofmann J. Lexicon universale
ISIS — I. ISIS et Serapis, dicta quoque est Urbis Romae regio III. a Templo Ioh. Marsham. Canone Chron. Sec. IV. ubi de Idololatriae vetustate. II. ISIS quibusdam Io a Iove rapta, vide Io; aliis Ceres aut Luna visa est. it. Astarte, Dea Syria, Rhea,… … Hofmann J. Lexicon universale
TURRITA — cognomen Mariae Magdalenae, apud Hieronym. Ep. 16. ad Principiam, Qui si recordetur tres Marias stantes ante crucem, Mariamque proprie Magdalenam, quae ob sedulitatem et ardorem sidei, Turritae nomen accepit. et prima ante Apostolos Christum… … Hofmann J. Lexicon universale
IMAGINES — I. IMAGINES in Gentilium religione multi usûs, qui tamen non apud omnes eorum semper viguit. Nam fuêre, qui urcumque Numina colentes varia, aut Solem saltem sub variis nominibus, neque atas, neque statuas Imag insque ullas eorum hab uêre, nec… … Hofmann J. Lexicon universale
JUNO — I. JUNO Aegyptia, Rheae et Camesenni filia, nata Anno primiregni Semiramidis, cognomintat Isis maxima, frugifera, legifera, soror et uxor Osiridis. Beros. l. 4. II. JUNO an a iuvando? Saturni et Opis filia, Iovisque Et soror et coniux, uti se… … Hofmann J. Lexicon universale
Семирамида — (Semiramis, Σεμίραμις). Супруга Нина (см. Нин), мифическая основательница Ниневии. Она отличалась красотой и необыкновенным умом. После смерти Нина, она, по преданию, много лет управляла государством, построила город Вавилон с его висячими садами … Энциклопедия мифологии
Adonis [1] — ADONIS, ein Fluß bey Byblus in Phönicien, der davon den Namen hat, daß man an oder in demselben des Adonis Wunden ausgewaschen. Weil nun dessen Wasser zu einer gewissen Jahreszeit von dem Sande roth wurde, den der Wind von dem Berge Libanon dahin … Gründliches mythologisches Lexikon
Cybele — CYBĔLE, es, Gr. Κυβέλη, ης. 1 §. Namen. Den Namen Cybele, oder, wie er auch vielfältig von den Poeten geschrieben wird, Cybelle, Voss. Theol. gent. lib. II. c. 52. hat sie von dem Berge Cybela, Gr. τὰ Κύβελα Hesych. in Κύβελα, s. p. 566. Strabo L … Gründliches mythologisches Lexikon
Evropa — EVROPA, æ, Gr. Ἐυρώπη, ης, (⇒ Tab. XX.) 1 §. Namen. Dieser soll von ἐυρὺς, breit, und ὢψ, Auge oder Gesicht, zusammen gesetzet seyn, welcher bey einem Frauenzimmer auf ein Paar schöne große Augen sein Absehn haben kann. So fern er aber den einen… … Gründliches mythologisches Lexikon